H IΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ

Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή το Σεπτέμβριο του 1922 αρκετοί πρόσφυγες από διάφορα μέρη της Μικράς Ασίας και ελάχιστοι από την Ανατολική Θράκη κατέφυγαν στην Κηφισιά. Η πλειονότητα των ανθρώπων αυτών, ήταν από την Χερσόνησο της Ερυθραίας και συγκεκριμένα από τα χωριά Λυθρί, Βουρλά, Αλατσάτα, Τσεσμέ, Σιβρισάρι, Καράμπουρνα, Μελί, Ντεμερτζιλίμ, Γιατζιλάρι, και Σεούτι. Αυτοί οι πρώτοι κάτοικοι ίδρυσαν μια οργάνωσημε την επωνυμία "ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΗΦΙΣΙΑΣ" με σκοπό την απαλλοτρίωση έκτασης βόρειας της Κηφισιάς.Μετά την επιτυχία της δραστηριότητας αυτής το συμβούλιο της οργάνωσης διένειμε οικόπεδα και παραπηγματούχοι με πολλές δυσκολίες άρχισαν την οικοδόμηση.

Με προσπάθειες της οργάνωσης δημιουργήθηκε το σχολείο και η εκκλησία. Κατά το έτος 1934 η Ν.Ερυθραία αποσπάσθηκε από την κοινότητα Κηφισιάς και αποτέλεσε ξεχωριστή Κοινότητα. Στις 11 Φεβρουαρίου 1934 διενεργήθηκαν οι πρώτες κοινοτικές εκλογές στην κοινότητα Νέας Ερυθραίας, με πρόεδρο τον Γεώργιο Γεωργιάδη. Οι κάτοικοι της πόλης είναι 1.544.Το πρώτο κοινοτικό συμβούλιο υπέδειξε το σήμα της σφραγίδας της "Κοινότητας της Ν.Ερυθραίας". Είναι αρχαίο νόμισμα με επιγραφή και πρόσωπο της Σίβυλλας της Ερυθραίας. Η οικονομική δραστηριότητα των πρώτων κατοίκων της Ν.Ερυθραίας, άρχισε με την καλλιέργεια γης με κρασοστάφυλα κλήματα με την τέχνη και το μεράκι των ανθρώπων της Μικράς Ασίας.

Στις 14 Δεκέμβρη 1937 η κοινότητα καταργείται και η Κηφισιά εντάσσει την Νέα Ερυθραία στα διοικητικά της όρια, προκειμένου να γίνει δήμος.

Το 1948 η Νέα Ερυθραία, αποσπάται από την Κηφισιά και ξαναγίνεται κοινότητα με πρόεδρο τον Δημ.Αναγνώστου. Η πόλη μας τότε αριθμεί 4.225 κατοίκους. Μετά την απελευθέρωση, αρχίζει σταδιακά η περίοδος της ανόδου. Η κοινότητα της Νέας Ερυθραίας γίνεται Δήμος το 1983, μετά την απογραφή του 1981 με πληθυσμό 10.000.

Σήμερα η Νέα Ερυθραία με 15.000 κατοίκους [απογραφή 2001] είναι πλέον ένας Δήμος με έντονους ρυθμούς ανάπτυξης, που προσπαθεί να κρατήσει τον ανθρώπινο χαρακτήρα της.